ဆရာ အောင်ကောင်းမွန်

ဆီမီးခြက္ မေငြလႈိင္ဆိုတဲ့ မင္းသမီးတစ္လက္ ရွိခဲ့ဘူးတာေတာ့ ၾကားဖူး ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆီမီးခြက္ အကေကာင္းတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း မေငြလႈိုင္လည္း ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။ သူတို႔ကို ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္လို အားကိုးရမွာ တုန္းဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္၍ ေမးလိုက္ရာ ထိုလူႀကီးက.... လူကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးကြ။ ဓါတ္ကို ေျပာတာ။ ဆီမီးခြက္ဆိုတာက ထြန္းေတာက္တဲ့ ဓါတ္ ၊ မ-ဆုိတာက မ-စတဲ့ဓါတ္။ ေငြလႈိင္ ဆိုတာက ေငြေပါတဲ့ ဓါတ္။ ဆီမီးခြက္ခ်ဥ္း သက္သက္က အေႏၲာ" ရတယ္ကြ။ အေႏၲာဆိုတာ

က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကို ယၾတာေလး တစ္ခု ေရးျပမယ္။ အဲဒီ ယၾတာဟာ အိပ္မက္မက္ေစတဲ့ ယၾတာပဲ။ အဲဒါေလးကို အပ်ိဳမေလးရဲ့ ေခါင္းအုန္း ေအာက္မွာ ထည့္ၿပီး အိပ္ဖို႔ ေျပာေပးပါ။ ကိုယ္ မက္ေစခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ကို အိပ္ခါနီးမွာ အာ႐ံုညြတ္ထားပါ။ မၾကာပါဘူး။ သူ-မက္ေစခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ဟာ ျမန္မာျပည္က ငတိေလးမွာ လာၿပီး မက္မွာပါ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ က်ဳပ္ စမ္းဖူးတာ မ်ားပါၿပီ။ ဒီယၾတာကို စကၠဴမွာပဲ ေရးေရး ၊ ေရႊျပားမွာပဲေရးေရး ေရးၿပီး အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ အေကာင္းဆံုး ကေတာ့ ေရႊေရာင္ စကၠဴမွာ

ေၾကြးထူတဲ့ လူေတြကို အဲဒီ အေဆာင္ေတြ ေပးလိုက္တာ မနည္း ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး တန္ခိုး ျပတယ္ေဟ့။ ငါလုပ္ေပးတုန္းက ဒစၥကိုေရႊ ေတာင္ မေပၚ ေသးဘူးကြ။ စီးကရက္ ဗူးထဲပါတဲ့ ေရႊေရာင္ စကၠဴနဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့တာ။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ေတာ့ လုပ္ကြာ။ မနက္ေစာေစာထၿပီး ႏြားႏို႔ထမင္းခ်က္ၿပီး ေဒ၀ီ မယ္ေတာ္ေတြကို လွဴကြာ။ အဲဒီ ယျႏၱေလးကိုင္ၿပီး ဆုေတာင္းတယ္ကြာ။ ေၾကြးထူလို႔ ရင္ပူေနရတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထူးထူးဆန္းဆန္း ေၾကြးေတြ ေက်သြားတာကို ေတြ႕ရတယ္ကြာ။ မယံုရင္ေတာ့ မင္းကိုယ္တိုင္ စမ္းၾကည့္။

ကြ်ႏု္ပ္၏အသက္ ရွစ္ႏွစ္ကိုးႏွစ္ အရြယ္ခန္႔က ကြ်ႏ္ုပ္၏ အဘြားသည္ ေရခ်ိဳးၿပီးတိုင္း သနပ္ခါးလိမ္းရန္ အတြက္ ကြ်ႏ္ုပ္ကို သနပ္ခါး ေသြးခိုင္းတတ္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ေသြးေသာ သနပ္ခါးမွာညက္၍ လိမ္းေကာင္းသည္ဆို၏။ ထိုသို႔ သနပ္ခါး ေသြးရာ၌လဲ ႐ိုး႐ိုးေသြးရသည္ မဟုတ္။ ကြ်ႏ္ုပ္အား ဂါထာတစ္ပုဒ္ကို သင္ေပးထားၿပီးလွ်င္ သနပ္ခါး ေသြးေနစဥ္အတြင္း ရြတ္ခိုင္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အဘြားေရခ်ိဳးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္တည္း ေက်ာက္ျပင္ႏွင့္ သနပ္ခါးကိုထုပ္ကာ ေအာက္ပါမႏ ၱာန္ကို

ျမန္မာ့ရိုးရာလက္ဆန္း နည္းေလးပါ။ မိန္းခေလးေတြအတြက္ သီးသန္႕ပါ။ အရြယ္ေရာက္တဲ့ မိန္းခေလးေတြက အစ အရြယ္လြန္ အပ်ိဳၾကီးေတြ တခါတရံ တခုလပ္ အိမ္ေထာင္ပ်က္ အစရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ခ်စ္စကားကမ္းလွမ္း ခံရတာ ေမတၱာရွိေၾကာင္း ေျပာလာတာ၊ လက္ထပ္ခြင့္ ပန္လာတာ ေတြရွိပါလိမ့္မယ္... ရင္ခုန္ရတာ တဖက္ ၊ၾကည္ႏူးရတာ တမ်ိဳးနဲ႕ ေနာက္ဆံုးတကယ္ ခ်စ္တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္က ေပၚလာစျမဲေပါ့၊ ဒီပညာေလးကလြယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႕ တကယ္မွန္တာ။ တကယ္ခ်စ္မခ်စ္ တြက္စစ္ၾကည့္မယ္ေနာ္. အဆင့္(၁) ကို႕ကိုခ်စ္စကားလာေျပာတဲ့သူရဲ႕ နာမည္အျပည့္အစံုကို ေဗဒင္သခ်ၤာဂဏန္းေတြအျဖစ္ ေျပာင္းပါ။ အကၡရာနဲ႕သခ်ၤာ ဂဏန္းတြဲျပထားပါတယ္၊ ဗ်ည္းကိုသာယူပါတယ္..။ အမည္ဗ်ည္းအကၡရာ ေဗဒင္သခ်ၤာဂဏန္း အ ၊ ဥ ၊ၾသ - ၁ က ခ ဂ ဃ င -၂ စ ဆ ဇ စ် ည - ၃ ယ ရ လ ၀ - ၄ ပ ဖ ဗ ဘ မ - ၅ သ ဟ - ၆ ထ တ ဒ ဓ န - ၇ ဥပမာ ကို ေအာင္ ေက်ာ္ ေဌး ဆိုပါေတာ့ ေရွ႕က(ေမာင္၊ကို၊ဦး) အစရွိတာေတြကိုဖယ္။ ေအာင္ေက်ာ္ေဌး= အ +က+ ဌ ၁ + ၂+ ၇=၁၀ ဒီသေဘာပါပဲ တျခားအမည္ေတြလဲ ဒီသေဘာပါပဲ..။ အဆင့္(၂) ေနာက္ျပီး ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ အသက္။ ကို႕ရဲ႕ ေမြးနံ သခ်ၤာဂဏန္း နဲ႕ေပါင္းထား ပါ။ ေမြးေန႕ ေမြးနံ

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ၿမိဳ႔ထဲတြင္ ေဗဒင္မေဟာေတာ့ပဲ မိဘေနအိမ္၌ပင္ ေဗဒင္ေဟာေျပာရေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၌ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ရန္အတြက္ ေငြအရင္းအႏွီး လိုေန၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ “ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္” ၀တၳဳမ်ားကို တြင္တြင္ က်ယ္က်ယ္ႀကီး ေရးသားေနၿပီ ျဖစ္၏။ ေဆး႐ံုတက္ေနစဥ္အတြင္း “ ပုဏၰားဘကြန္း ” ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲပင္ ေရးသားေနၿပီ ျဖစ္၏။ ထို၀တၳဳသည္ ကြ်ႏိုပ္၏ စာေရးဆရာ ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္ေစေသာ ၀တၳဳျဖစ္၏။ စာေရးဆရာ ဘ၀ ေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း ေငြေၾကးမွာ ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရေသးေပ။ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာေျပာခကိုလည္း ၁၀ မွ ၂၅ က်ပ္သို႔ တိုးျမင့္လိုက္ၿပီ ျဖစ္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမာ္ေတာ္ကားစီးခ်င္ ေသာ စိတ္မ်ား ျပင္းထန္လာေသာေၾကာင့္ ဟီလမင္ကား တစ္ပတ္ရစ္ကေလးကို ၀ယ္၍ စီး၏။ ထိုကားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား လြန္စြာ ဒုကၡေပး၏။ မၾကာခဏ

တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္ၿခံအတြင္းသို႔ ကြ်ႏ္ုပ္ႏွင့္ သိေဟာင္းကြ်မ္းေဟာင္းျဖစ္ေသာ ကိုပီတာဆိုသည့္ စိတ္မႏွံ႔သူ လူႀကီးတစ္ဦး ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ား ဝတ္၍ ေရာက္ရွိလာေလ၏။ သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္ကို ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း.. “မစၥတာမင္းသိခၤ၊ ဂြတ္ဒ္ေမာနင္း၊ ဂြတ္ဒ္ႏိုက္..” ဟု ကိုး႐ိုးကားယား ႏႈတ္ဆက္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က.. “လုပ္ၿပီ..” ဟု ေရရြတ္လိုက္မိေလ၏။ “အၿမဲတမ္း ေမာနင္းမရွိဘူးေလ၊ အၿမဲတမ္းလည္း ႏိုက္မရွိဘူးေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္မ်ိဳး ႏႈတ္ဆက္တာ၊ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔” ဟု ၎ကေျပာေလ၏။ “ ကဲပါဗ်ာ.. ဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့ မနက္စာ ဘာနဲ႔စားမလဲ၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေျပာေနာ္၊ ဓာတ္စာလိုလို ဘာလိုလိုမေျပာနဲ႔ ဝယ္ရခက္တယ္” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ ၎ကိုပီတာႀကီးက.. “ကတ္သီးကတ္သတ္ေတြ မစားတတ္ပါဘူး ႐ိုး႐ိုး လြယ္လြယ္ပဲ

ဖဲထုတ္၏ မူလအစ၌ ဖဲခ်ပ္ေပါင္း ခုႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ခ်ပ္ပါေလ၏။ ထို ဖဲခုႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ခ်ပ္တြင္ ေမဂ်ာဟု ေခၚေသာ ဖဲခ်ပ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ခ်ပ္ႏွင့္ မိုင္နာဟုဟုေခၚေသာ ဖဲခ်ပ္ေပါင္း ငါးဆယ့္ေျခာက္ခ်ပ္ ေပါင္းစပ္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ေမဂ်ာ ဖဲခ်ပ္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ခ်ပ္မွာ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္မ်ားျဖစ္၏။ ထို႐ုပ္ပံုမ်ားမွာလည္း ေမွာ္ဆရာပံု၊ ဘုရင္မပံု၊ လူပ်ံေတာ္ပံု၊ စစ္ရထားပံု၊ အ႐ူးပံု စသည္ျဖင့္ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္မ်ိဳးေသာ ပံုတို႔ျဖင့္ ၿပီး၏။ မိုင္နာဖဲခ်ပ္ ငါးဆယ့္ေျခာက္ခ်ပ္မွာမူ အုစုအားျဖင့္ ေလးစုခြဲထား၏။ ထိုအုပ္စုေလးစုမွာ တုတ္အုပ္စု၊ ဓားအုပ္စု၊ ခြက္အုပ္စု၊ ၾကယ္အုပ္စုဟူ၍ ျဖစ္၏။ တုတ္အုပ္စုတြင္လည္း တုတ္တစ္ေခ်ာင္း၊ တုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္း၊ တုတ္သံုးေခ်ာင္းမွစ၍ တုတ္ဆယ္ေခ်ာင္းပါဝင္ၿပီး တုတ္ဆယ္ေခ်ာင္း၏ အထက္တြင္မူ တုတ္မင္းေစဟူ၍ ရွိ၏။ ထိုတုတ္မင္းေစကို အဂၤလိပ္ဘာသာအား ျဖင့္ (Paga of Wands ) ဟူ၍ေခၚ၏။ ထိုတုတ္မင္းေစ၏ အထက္တြင္မူ တုတ္သူရဲေကာင္း၊ တုတ္ဘုရင္မ၊ တုတ္ဘုရင္ ဟူ၍ ရွိ၏။ ထိုအတူပင္ ဓားအုပ္စုတြင္လည္း ဓားတစ္၊ ဓားႏွစ္၊ ဓားသံုး၊ ဓားတစ္ဆယ္အထိရွိၿပီး၊ ထိုအထက္တြင္

တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္ေနထိုင္ရာ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕အစြန္ မရမ္းတလင္းေတာရွိ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံအတြင္းသို႔ ကြ်ႏ္ုပ္၏မိတ္ေဆြေဟာင္း ကိုပီတာဆိုသည့္ လူႀကီးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ၎ကိုပီတာႀကီးသည္ စိတ္မႏွံ႔သူတစ္ဦးျဖစ္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ေနထိုင္ခဲ့ေသာရပ္ကြက္ မွ လူမ်ားသည္ ၎အား အ႐ူးပီတာဟု ေခၚၾကကုန္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ကမူထိုသို႔မေခၚရက္ပါ။ သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္ကို လြန္စြာခင္မင္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္႐ိွ ရာအရပ္သို႔ ေရာက္လာတတ္ၿမဲလည္းျဖစ္၏။ ကိုပီတာႀကီးသည္ ကြ်ႏု္ပ္ကို ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း.. “ေဟ့..ဖိုးေအာင္ထြန္း၊ ဂြတ္ဒ္ေမာနင္း၊ ဂြတ္ဒ္ႏိုက္” ဟု သူ၏ ထံုးစံအတိုင္း

တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ ညြန္႔ျပမႈေၾကာင့္ တရားထိုင္ရန္အလို႔ငွာ လြန္ခ်မ္းေအးေသာ ေတာင္ကုန္းၿမိဳ႕ကေလး တစ္ၿမိဳ႕သို႔ မီးရထားျဖင့္ ခရီးထြက္ခဲ့၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ နံေဘးထိုင္ခုံ၌မူ အဘိုးႀကီးတစ္ဦး လာေရာက္ထုိင္ေလ၏။ သူ၌ ပစၥည္းပစၥယဟူ၍ မယ္မယ္ရရမ ပါရွိေပ။ လြန္စြာႀကီးမားေသာ လြယ္အိတ္ႀကီး တစ္လံုးႏွင့္ လြန္စြာႀကီးမားေသာ ေတာင္ေဝွးတစ္ေခ်ာင္းသာ ပါေလ၏။ ထိုအဘိုးႀကီးသည္ အသားအလြန္ျဖဴ၏။ ထို႔အျပင္ လြန္စြာရွည္လ်ား၍ ျဖဴေဖြးလ်က္ရွိကုန္ေသာ မုတ္ဆိတ္တို႔သည္လည္း ရွိ၏။ တိုက္ပံုအကၤ်ီႏွင့္ တူေသာ အကၤ်ီပြႀကီး၊ ရွမ္းေဘာင္းဘီကဲ့သို႔ေသာ ေဘာင္းဘီပြႀကီးကိုလည္း ဝတ္ဆင္ထား၏။ ထိုအဝတ္အစားတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာအဘိုးအိုတစ္ဦး မဟုတ္ေၾကာင္း

တစ္ေန႔သ၌ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏မိတ္ေဆြ ေမာင္ျမေဖရွိရာ လွည္းကူးၿမိဳ႕ဆီသို႔ အလည္အပတ္ သြားေရာက္ခဲ့ေပ၏။ ၎ ေမာင္ျမေဖသည္ အပ်ိဳႀကီးညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း အိမ္ေထာင္ က်ခဲ့သျဖင့္ လြန္စြာမွ အတိဒုကၡေရာက္ေနေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္အေနႏွင့္ ႀကိဳတင္၍ သိထားရေလ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္အေနႏွင့္ ၎ေမာင္ျမေဖအား ကူညီႏိုင္သေရြ႕ ကူညီရန္အတြက္ သြားေရာက္ခဲ့ ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ လွည္းကူးသို႔ေရာက္သည့္အခါ၌ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဘတ္စ္ကားေပၚမွဆင္းၿပီး ေစ်းအတြင္းသို႔ ၀င္ကာ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္မ်ား ၀ယ္ယူခဲ့ေလ၏။ ထို႔ေနာက္မွ ေမာင္ျမေဖ ေနထိုင္ရာ ၿမိဳ႕၏အစြန္ပိုင္း ရပ္ကြက္ဆီသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ေလ၏။ ေမာင္ျမေဖ၏ အိမ္ေရွ႕တြင္ ေရေျမာင္းေလးတစ္ခုရွိေလ၏။ ထိုေရေျမာင္းကေလးေပၚ၌ ခေနာ္ခနဲ႔ ႏိုင္လွသည့္ ၀ါးလံုးတံတားေလးတစ္ခု ထုိး၍ထားေလ၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ၀ါးတံတားေလးေပၚမွျဖတ္၍ ေမာင္ျမေဖ၏တဲဆီသို႔ ၀င္ေလ၏။ ကၽြႏု္ပ္၀င္လာသည္ကို ေမာင္ျမေဖသာလွ်င္မဟုတ္၊ ၎၏ဇနီးႏွစ္ေယာက္ပင္ မေတြ႕ျမင္ၾကေပ။ လင္မယားသံုးေယာက္သည္ ထမင္းစားပြဲ၌၀ိုင္းကာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားထုိင္လွ်က္ ထမင္းစားေန ၾကေလ၏။ စားပြဲ၏အလယ္တြင္ ဟင္းဇလံုႀကီးတစ္လံုး ခ်၍ထားေလ၏။ ထိုဇလံုထဲတြင္ ဟင္းမ်ားျပည့္ ေမာက္ေအာင္ထည့္၍ ထား

ဒီလိုပါခင္ဗ်ာ-------- ကၽြန္ေတာ္ ဖူးစာရွင္ေလးမွာ စာမေရးျဖစ္တာဟာ အေတာ္ေလးၾကာေနပါၿပီ။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၈)ရက္ေန႔တြင္ စတင္၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ မဟာဂႏၶာရီအဓိဌာန္ ႀကီးမွာလည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ရက္ေပါင္း (၁၀၂၉)ရက္တြင္ သံုးခ်ိဳးႏွစ္ခ်ိဳးျဖစ္သည့္ (၆၈၆)ရက္ ေအာင္ျမင္ၿပီး တတိယအဆင့္ႀကီး (၄၉)ရက္ (၇)ထံု (၃၄၃)ရက္ ျပဳလုပ္ရန္ ေကာ့(စ္)မစ္ အားျဖည့္ရင္းႏွင့္ပင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္ အမွ် ဒုကၡအခက္အခဲႀကံဳေတြ႕ေနရသူမ်ားအေပါင္းကို ကၽြႏ္ုပ္၏ ပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ဆရာသခင္ အဘ ေဒါက္တာ မင္းသိခၤ သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ ဂမီၻရအတတ္ပညာျဖင့္ပင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ ယၾတာမ်ားကို

ဆရာ၀န္၊ဆရာမမ်ားအတြက္အေဆာင္ ဤအေဆာင္ကို ေဆာင္ထားပါက က်န္းမာေရး ေကာင္းသည့္အျပင္ ကပ္ေရာက္ လာမည့္ ေရာဂါမ်ားကို ကာကြယ္ေပးသည္ဟု ဆို၏။ ထို႔ျပင္ ေဆးဆရာမ်ား ၊ ဆရာ၀န္မ်ား ေဆာင္ပါက မိမိကုသေသာ လူနာသည္

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ဘားလမ္း (ယခုမဟာဗႏၶဳလ ပန္းၿခံလမ္း) ထိပ္တြင္ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာေျပာေနသည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ထိုေဟာေျပာေသာေနရာမွ အခန္းပိုင္ရွင္သည္ လြန္စြာေကာင္းပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအိမ္ရွင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ဧည့္သည္အခ်ိဳ႕မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ လုပ္ငန္းကို လြန္စြာ ဒုကၡေပးပါသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာေျပာေနစဥ္ အတြင္း ထိုသူမ်ားသည္ ေရဒီယိုကို က်ယ္ေလာင္စြာ ဖြင့္ျခင္း၊ သီခ်င္းက်ယ္ေလာင္စြာဆိုျခင္း၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး က်ယ္ေလာင္စြာ ျငင္းခံုျခင္း စေသာ လုပ္ရပ္မ်ားသည္

မက်န္းမာေသာ အခါ၌ ထိုမက်န္းမာေသာ သူ၏ အရပ္ႏွင့္တိုင္း၍ ၀ါးလံုး တစ္လံုးကို ျဖတ္မည္။ ထို၀ါးလံုးကို လူနာႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ သိပ္ရမည္။ လူနာ၏ ေမြးေန႔တြင္ အတူတြဲ သိပ္လွ်င္ ပို၍ေကာင္းသည္။ လူနာသည္ တနဂၤေႏြ သားျဖစ္ပါက တနဂၤေႏြေန႔ညတြင္ သိပ္ရမည္။ တနလၤာသားသမီးျဖစ္ပါက တနလၤာေန႔တြင္ သိပ္ရမည္။ ထို႔ျင္ တစ္ထြာခန္႔ရွိေသာ ပိတ္ျဖဴအိပ္ကေလး (၃)လံုးခ်ဳပ္၍ ၀ါးလံုး၏အဖ်ား ၀ါးလံုး၏အလယ္

ဖေယာင္းတိုင္ေပၚတြင္ ဖေယာင္းတိုင္ဆင့္၍ ထြန္းရေသာ ယၾတာဆန္းတစ္မ်ိဳး တစ္ေန႔တြင္ ေရႊဘုံသာလမ္း၌ က်င္လည္က်က္စားေနေသာ ရတနာပြဲစား မညိဳဆိုသူ ေရာက္လာေလ၏ ၎မညိဳသည္ ကြ်ႏ္ုပ္ႏွင့္ေတြ ့လွ်င္ေတြ႔ခ်င္း “ဆရာရယ္… ဒီတစ္လလံုး မညိဳအလုပ္ ျဖစ္ပါဘူး… အရင္ကဆို ညိဳက ၀ယ္လက္ကို ေရွာင္ၿပီး ေျပးေနရတယ္…အခုေတာ့ ညိဳက သူတို႔ကို လိုက္ရွာေနရတယ္… အလုပ္ေတြ အားလံုးကေတာ့ ေတ့လြဲကေလး လြဲသြားတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္တာေတြ မ်ားေနၿပီး… ညိဳကို လုပ္ေပးပါဦး”

ေၾကြးထူတဲ့ လူေတြကို အဲဒီ အေဆာင္ေတြ ေပးလိုက္တာ မနည္း ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး တန္ခိုး ျပတယ္ေဟ့။ ငါလုပ္ေပးတုန္းက ဒစၥကိုေရႊ ေတာင္ မေပၚ ေသးဘူးကြ။ စီးကရက္ ဗူးထဲပါတဲ့ ေရႊေရာင္ စကၠဴနဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့တာ။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ေတာ့ လုပ္ကြာ။ မနက္ေစာေစာထၿပီး ႏြားႏို႔ထမင္းခ်က္ၿပီး ေဒ၀ီ မယ္ေတာ္ေတြကို လွဴကြာ။ အဲဒီ ယျႏၱေလးကိုင္ၿပီး ဆုေတာင္းတယ္ကြာ။ ေၾကြးထူလို႔ ရင္ပူေနရတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

က်န္းမာေရးအတြက္ - ဓာတ္စာစားရျခင္း တစ္ေန႔သ၌ကြ်ႏ္ုပ္သည္ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္၍ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပန္ေျပာင္း သတိယေနမိေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ သတိယမိေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားတြင္ ငယ္စဥ္က ေႏြေက်ာင္းပိတ္ ရက္မ်ားတြင္ ရြာဦးေက်ာင္းတြင္ ေကာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား သြားေနခဲ့ရသည္ မ်ားလည္းပါ၏။ အ႐ိုက္ၾကမ္းေသာ ဆရာေတာ္ေနာက္တြင္ အလွဴတကာသို႔ လွည့္လည္ လိုက္ခဲ့ရသည္လည္း ပါ၏။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း ဗိုလ္က်အႏိုင္က်င့္ ခံခဲ့ရသည္လည္း ပါေလ၏။ ညဘက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား မ်ားအားလံုး တန္းစီ၍အိပ္ၾကရာ ေရွ႕ေဟာင္းသံပတ္နာရီႀကီး၏ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ ျမည္သံေၾကာင့္ ညဘက္ ေၾကာက္ရြံ႕

က်န္းမာေရးအတြက္ - ဓာတ္စာစားရျခင္း တစ္ေန႔သ၌ကြ်ႏ္ုပ္သည္ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္၍ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပန္ေျပာင္း သတိယေနမိေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ သတိယမိေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားတြင္ ငယ္စဥ္က ေႏြေက်ာင္းပိတ္ ရက္မ်ားတြင္ ရြာဦးေက်ာင္းတြင္ ေကာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား သြားေနခဲ့ရသည္ မ်ားလည္းပါ၏။ အ႐ိုက္ၾကမ္းေသာ ဆရာေတာ္ေနာက္တြင္ အလွဴတကာသို႔ လွည့္လည္ လိုက္ခဲ့ရသည္လည္း ပါ၏။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း ဗိုလ္က်အႏိုင္က်င့္ ခံခဲ့ရသည္လည္း ပါေလ၏။ ညဘက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား မ်ားအားလံုး တန္းစီ၍အိပ္ၾကရာ ေရွ႕ေဟာင္းသံပတ္နာရီႀကီး၏ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ ျမည္သံေၾကာင့္ ညဘက္ ေၾကာက္ရြံ႕

သေဘၤာသီးတြင္ ၾကက္လွ်ာစိုက္၍ မီးထြန္းရေသာ ယၾတာ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ဂႏၶာရီထြက္ေနစဥ္အတြင္း ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႔တြင္ တပည့္ျဖစ္သူ ဇင္ေယာ္နီ ေဗဒင္ဆိုင္ခန္း ဖြင့္သျဖင့္ ဆိုင္ဖြင့္ပြဲသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ေလ၏။ ထိုဆိုင္ဖြင့္ပြဲကို လမ္းေပၚမွ ရပ္၍ ၾကည့္ေနစဥ္အတြင္း ႐ုတ္တရက္ လဲ၍ ေမ့က်သြားသျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ တပည့္မ်ားက နီးစပ္ရာ ဆရာ၀န္တစ္ဦးကိုျပ၍ ေဆးထိုးေစခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္သို႔ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚလာခဲ့ေလ၏။ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေဒါက္တာေက်ာ္ျမင့္၏ ေဆးခန္းတြင္

ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ အေမႊးတိုင္ထုတ္ေသာ စကၠဴ ၾကက္ဥျပဳတ္တို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္ရေသာ ယၾတာ တစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ မိုးကုတ္ၿမိဳ ့မွ မသြယ္ဆိုေသာ မိန္းကေလးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ သူသည္ ပေလာင္မေလး တစ္ဦးျဖစ္၏ ။ ရတနာလုပ္ငန္းႏွင့္ အက်ိဳးေပး၍ ခ်မ္းသာေနၿပီျဖစ္၏ ကြ်ႏ္ုပ္ကို ေတြ ့လွ်င္ေတြ ့ခ်င္း ၎က “ဆရာရယ္… မသြယ္ ရန္ကုန္ကိုေရာက္တာ