“ အိမ္နံပါတ္(၇၉)တို႔ (၉၇)တို႔လုိ အိ္မ္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္”

ေဟမာန္ခါေဆာင္္း သဘာ၀တို႔လႊမ္းမိုးလွ်က္ရွိပါေသာ တစ္ေန႔တြင္ ကၽြႏ္ုပ္ေဗဒင္ေဟာလွ်က္ရွိေသာ လား႐ိႈးၿမိဳ႕ သာသနာ (၂၅၀၀)ျပည္လံုးခ်မ္းသာေစတီေတာ္ (ေတာင္ေပၚဘုရား)ရွိ ကၽြႏ္ုပ္ေဗဒင္ေဟာခန္း သို႔ ေဒၚအုန္းျမင့္ဟုေခၚေသာ အသက္(၅၀)အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ဦးသည္ ေရာက္ရွိလို႔လာေလ၏။ ကၽြႏ္ုပ္ငယ္စဥ္ ေနထိုင္ခဲ့ဘူးေသာရပ္ကြက္တြင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးၾကီးနွင့္အတူတကြပင္ အိမ္ခ်င္းမနီးမေ၀း ေနထိုင္ခဲ့ဘူး၏။
ယခုအခ်ိန္္တြင္မူ က်ြန္ုပ္မွာေဗဒင္ဆရာတဦးျဖစ္လာျပီးျဖစ္၍ ၎၏ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အခက္္အခဲတစ္စံုတစ္ခုရွိေလတိုင္းတြင္ ကၽြႏ္ုပ္ထံေရာက္လာၿပီး ေဗဒင္ေမး တတ္သလို ယၾတာေတာင္းတတ္၏။ ကၽြႏု္ပ္ညႊန္ၾကားေသာ ယၾတာမ်ားကိုလည္း
တစ္ေသြမတိမ္းပင္ တိတိ က်က်ျဖင့္ ယံုၾကည္စြာျပဳလုပ္ၿမဲျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ၎အခက္အခဲမ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္ ၫႊန္ၾကားသည့္ ယၾတာမ်ားျပဳလုပ္လိုက္တိုင္းပင္ အဆင္ေျပၿမဲ ေျပသြားေတာ့သည္ဟုဆို၏။ 

ယခုလည္းဘဲ ကၽြႏ္ုပ္ထံသို႔ ေရာက္လာျပန္ၿပီျဖစ္ကာ ကၽြႏ္ုပ္မွ “ဘယ္လိုလည္း ေဒၚအုန္းျမင့္ေရ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စီးပြါးေရး အေျခအေနေလး ေကာင္းသြားၿပီလား” ဟုပင္ ေကာင္းစြာေျပာဆိုႀကိဳဆိုလိုက္၏။ထိုအခါေဒၚအုန္းျမင္႔မွ “အိမ္မွာဖြင့္ထားတဲ့ ေစ်းဆိုင္္ေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေရာင္းရပါတယ္၊ ဆရာသမားေပးတဲ့ ယၾတာရဲ႕အစြမ္းေၾကာင့္ဘဲ လို႔ေျပာရမွာဘဲ။ သေျပ(၁၁)ခက္ကို ႏွီးႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ဆိုင္အ၀င္တံခါးမွာ ေလတိုက္ခံၿပီး တြဲေလာင္းဆြြဲထား လိုက္ထဲက သိသိသာသာကိုဘဲ ေစ်း၀ယ္ေတြလာၾကပါတယ္။ ေရာင္းအားလည္း သိသိသာသာ တက္လာ ပါတယ္။ 

အခုလာရတာက အေဒၚကိစၥမဟုတ္ဘူးကြယ့္၊ အေဒၚရဲ႕ဆိုင္ကိုလာေနၾက ေစ်း၀ယ္ေဖာက္သည္ ေကာင္မေလးကိစၥပါ။ ေဒၚအုန္းျမင့္စကားၾကားလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္မွာလည္း ၎ႏွင့္ဘယ္သူပါလာလဲ ဟုၾကည့္ရာ တြင္လည္း မည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ေသာေၾကာင့္
“ခင္ဗ်ား သူမ်ားေမြးသကၠရာဇ္ကိုယူလာၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့အခက္ အခဲ ေျပလည္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ့ဆီကယၾတာေတာင္း ၿပီးေတာ့ သက္ဆိုင္တဲ့သူကိုျပန္ေပး၊ ၾကားကေန ယၾတာ ပြဲစားလုပ္ေနတာလား” ဟု ခပ္မာမာေမးလိုက္ရာ “ေအာင္မေလးမဟုတ္ရပါဘူး ဆရာသမားရယ္- အဲ့ဒီေကာင္မေလးက ပါလာပါတယ္။ 

သူကရွမ္းမေလးကြဲ႕၊ သူတို႔ရွမ္းထံုးစံရွိတယ္ဆိုဘဲ။ ဆရာ သမားကို ပန္း၊ ဆန္နဲ႔ ဥာဏ္ပူေဇာ္ခကို လင္ဗန္း(သို႔မဟုတ္) ပန္းကန္ျပား တစ္ခ်ပ္နဲ႔ထည့္ၿပီး ကန္ေတာ့ၿပီးမွ သူတို႔ ရဲ႕ကိစၥကို ဆရာထံေျပာျပၿပီး ယၾတာေတာင္းရင္ပိုစြမ္းတယ္လို႔ သူကေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အခု ေလာေလာနဲ႔လာတာ၊ ပန္းကန္ျပားေလးက်န္ခဲ့လို႔ဆိုၿပီး ဒီ႐ုပ္သံ႐ံုးလမ္းထိပ္ေစ်းဆုိင္ေလးက ပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ ေတာင္း၀ယ္ေနတာ။ အေဒၚကအရင္ ဆရာသမားေဟာခန္းထဲ၀င္လာတာ” ဟူေသာ ေဒၚအုန္းျမင့္ စကားၾကားရလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္လည္းဇာတ္္ရည္လည္သြား၏။ 

၎ေဒၚအုန္းျမင့္ႏွင့္ ပါလာသူ ရွမ္းမေလးမွာလည္း ပန္းႏွင့္ ဆန္အနည္းငယ္၊ ဥာဏ္ပူေဇာ္ခတင္ထားေသာ ဗန္းကေလးအား လက္မွကိုင္ျပီးေရာက္၇ွိလာကာ ကၽြႏ္ုပ္အား ႐ို႐ိုေသေသေပးအပ္ ၿပီး ထိုင္၍ကန္ေတာ့ရွာေလ၏။ ရွမ္းတိုင္းရင္သူ/တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ ဆရာသခင္ကို ယံုၾကည္ၾကပံု၊ ေလးစား ႐ိုေသပံု႐ိုးရာေလးကိုျမင္ရေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္မွာ မခ်ီးက်ဴးဘဲ၊ မေနႏုိင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရေလ၏။ 

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာ့ဆန္းပညာ၊ ဆန္းနိမိတ္အရၾကည့္လွ်င္လည္း မ်ိဳးေကာင္း႐ိုးေကာင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလးနက္ ၿပီး ျမင့္ျမတ္ေသာအေၾကာင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဗဒင္ေမးမယ္၊ ယၾတာယူမယ္ ဆိုတာကိုလည္း ျမန္မာ့ ဆန္း ပညာကို တတ္ကၽြမ္းထားၿပီးျဖစ္ေသာ ကၽြႏု္ပ္မွာ ေကာင္းစြာပင္သိလိုက္ပါသည္။ အဘ ေဒါက္တာ မင္းသိခၤ မွ ေဗဒင္လာေမးသူမ်ား၏ ဆရာေရွ႕အေရာက္တြင္ ေျပာပံုဆိုပံု၊ ထိုင္ပံု၊ ပစၥည္းမ်ားကိုင္လာပံုမ်ား ကို ေကာင္းစြာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ နိမိတ္ယူႏိုင္ေအာင္ ကြန္ပ်ဴတာစာစီ၍ တပည့္ေဗဒင္ဆရာတိုင္းကို ေပးထားေသာ စာရြက္မ်ားမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ထံတြင္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ေကာင္းစြာသိမ္းထားမွတ္ထားေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

 ေဒၚအုန္းျမင့္မွ “ဆရာသမားေရ၊ ဒီေကာင္မေလး နာမည္က နန္းနီလာလို႔ေခၚပါတယ္၊ သူတို႔ မိသားစုက လား႐ိႈးကိုေျပာင္းလာတာ သိပ္မၾကာေသးဘူးကြဲ႔” နန္းနီလာမွ ကၽြႏ္ုပ္အား သူမ၏ေမြးသကၠရာဇ္ ေပးၿပီး သူမႏွင့္ပတ္သက္သမွ်ျမင္တာေဟာၾကားရန္ ေျပာေလ၏။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္မွလည္း “စိတ္ခ်သမီးေရ ျမင္တာေတြဘဲေဟာမယ္၊ ထင္တာကို တစ္ခုမွမေျပာဘူး” ဟုေျပာလိုက္ရာ ေဒၚအုန္းျမင့္မွပင္ “သိပ္ဟုတ္ တာေပါ့ ဆရာေအာင္ေကာင္းမြန္ရယ္ ေလာကႀကီးမွာ အထင္နဲ႔အျမင္ဆိုတာ သိပ္ကိုကြာျခားလြန္းပါတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကိုယ္ထင္တာေတြကို ျမင္ဘဲျမင္လာသလိုနဲ႔ ဇြတ္ေျပာတတ္္ၾကတဲ့ အက်င့္ ရွိတာေတြ အေဒၚျမင္ဘူးတယ္။ အထင္ဟာအထင္အတိုင္းဘဲ၊ အျမင္နဲ႔ဘာမွကိုွ မဆိုင္ဘူး” ဟုပင္ မည္သုိ႔ေသာ စိတ္ကူးမ်ိဳးႏွင့္ေျပာလို႔ေျပာေနမွန္း နားလည္ရန္ခတ္ေသာ စကားမ်ားကို ၀င္၍ေျပာေလ၏။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္မွာ “ကဲ ေဒၚအုန္းျမင့္ေရ ခင္ဗ်ားထင္တာေရာ ျမင္တာေရာ ခဏထား လိုက္ဦး။ အခုကၽြႏ္ုေတာ္ ဒီကေလးနန္းနီလာကို ေဗဒင္ေဟာမယ္” ဟုေျပာလိုက္ကာမွ ေဒၚအုန္းျမင့္မွာ ဇတ္ကေလးပု၍ အသာၿငိမ္ သြားေလေတာ့၏။ ကၽြႏု္ပ္မွာ နန္းနီလာ၏ ကံၾကမၼကို (၅၂)ရက္စာ (၁)ႏွစ္စာ၊ ဘ၀တစ္သက္လံုးႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် တြက္ခ်က္ေဟာေျပာယၾတာေပး၏။ ၿပီးလွ်င္ ၎ေဗဒင္ေမးသူ နန္းနီလာ သိလိုေသာ ေမးခြန္း(၃)ခြန္း ေမးခြင့္ျပဳလိုက္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ထံတြင္ ေဗဒင္ေမးသူ ရွမ္းတိုင္းရင္းသူေလး နန္းနီလာ မွာ ေဗဒင္လာ၍ေမးရျခင္း၏ အဓိကပြိဳင့္ ေသာ့ခ်က္ကိုေျပာျပေလေတာ့၏။ 

“ဒီလိုပါ ဆရာ သမီးတို႔မိသားစု က ေက်ာက္မဲကပါ။ အခုေတာ့ေမာင္ေလးရဲ႕အလုပ္အေျပာင္း အေရႊ႕ေၾကာင့္ မိသားစုတစ္ခုလံုး ဒီလား႐ႈိးကို ေျပာင္းလာတာပါ။ ဒီေရာက္ေတာ့ သမီးတို႔အိမ္၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး အိမ္ပြဲစား တစ္ဦးကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ရွာခိုင္းပါတယ္- အဲဒါ သိပ္ကိုၾကာၾကာမရွာရဘဲ (၁)ရပ္ကြက္ထဲမွာဘဲ အိမ္တစ္လံုး ေရာင္းဖို႔ေတြ႕ပါတယ္။ သမီးအေဖေရာအေမပါ အဲဒီအိမ္ေလးကို သေဘာက်ၾကပါတယ္။ 

သမီးတို႔ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္လည္း အေဖနဲ႔အေမပါႀကိဳက္ၾကတယ္ဆိုေတာ့ ၀ယ္ဖို႔သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။ အခုအဲဒီမွာ သမီးတို႔၀ယ္ၿပီး တက္ေနတာ (၁)လ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဘာျပႆႆသနာမွ ထူးထူးျခားျခား မျဖစ္ခဲ့ပါဘူးဆရာ... ဒါေပမဲ့လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က အိမ္နားနီးခ်င္းလို႔ေျပာရမွာေပါ့ - လမ္းထဲကအေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ သမီးတို႔အိမ္လာလည္ပါတယ္။ 

အဲဒီမွာ သူကေျပာသြားတာက- သမီးတို႔အခုေနတဲ့အိမ္က အရင္ေနသြားၾက တဲ့လူေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွမၿမဲၾကဘူးတဲ့- ဒီအိမ္ကို၀ယ္တဲ့သူေတြေရာ အဲ့ဒီ၀ယ္သူအိမ္ရွင္ထံက ငွားေန သူေတြေရာ ဒီအိမ္ေရာက္ရင္ ျပႆနာတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုတက္ၿပီး ေျပာင္းသြားၾကရတာခ်ည္းဘဲတဲ့- တစ္ခါက အစိုးရဌာနတစ္ခုက အရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ဆို လား႐ႈိးကို ရာထူးတိုးနဲ႔ေျပာင္းလာၿပီး ဒီအိမ္ကို တစ္ႏွစ္စာ အိမ္လခစေပၚတင္ၿပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ငွားၿပီးေနတာ၊ တစ္လေနၿပီး အဲ့လို ဒီအိမ္ရဲ႕သတင္း ၾကားလုိ႔ အိမ္ရွင္ကို ေပးထားသမွ် အိမ္လခတစ္ႏွစ္စာကိုေတာင္ အ႐ႈံးခံၿပီး ခ်က္ျခင္းေျပာင္းသြားၾကတာလို႔ အဲဒီ အေဒၚႀကီးကေျပာတယ္ဆရာ... သမီးတို႔က ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုမဟုတ္ပါဘူး။

 အခုေတာ့ ရွိစုမဲ့စုေလးနဲ႔ ဒီအိမ္ေလး၀ယ္လိုက္ကာမွ အခုလိုဒီအိမ္ရဲ႕သတင္းၾကားရေတာ့ သမီးအေဖေရာ အေမပါ စိတ္ညစ္ေနၾကပါတယ္။ အေဖဆို အခု အဲ့ဒီသတင္းၾကားကတည္းက ထမင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမစားႏိုင္ေတာ့ဘူး- ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ထိခိုက္သြားတယ္ဆရာ.... အဲ့ဒါနဲ႔ ဘုရားဘဲ ခဏခဏရွိခိုးၿပီး ဆုေတာင္းေနတယ္။ အခုေတာ့ လမ္းထဲ က ဒီအေဒၚႀကီးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဆက္စပ္ၿပီး အခုလိုျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို ေျပာျဖစ္ၾကလို႔ အေဒၚ ေဒၚအုန္းျမင့္ က ဆရာ့ဆီကို ခ်က္ျခင္းေခၚလာတာပါဘဲဆရာရယ္.... ျဖစ္စဥ္ေတြအားလံုးပါဘဲဆရာ”ဟုပင္ သူမတို႔ မိသားစု၏ ျဖစ္စဥ္မ်ာကို လံုးေစ့ ပတ္ေစ့ေျပာျပေလကာ ''အခုသမီးတို႔အိမ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီးသမီးတို႔ကိုခိုက္လာမဲ့အိမ္ျဖစ္လာနိုင္မလားလို႔ ဆရာကိုေမးခ်င္တာပါဆရာ'' ဟုဆို၏။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္မွာလည္း တစ္ခဏမွ် မွာပင္ မ်က္ေစ့မွိတ္ၿပီး မဟာေက်းဇူးရွင္ႀကီးျဖစ္ေသာ အဘေဒါက္တာမင္းသိခၤကုိ မေနာျဖင့္ အကူအညီ ေတာင္းမိလိုက္၏။ ကၽြႏု္ပ္မ်က္လံုးတြင္ အဘပံုကို ျမင္ရၿပီးလွ်င္ (၉)ဂဏန္းကို ျမင္ရ၏။ ၿပီးလွ်င္ (၇)ဂဏန္း ကို ျပန္၍ျမင္ရျပန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္မွ ေဗဒင္ေမးသူ နန္းနီလာကို တားေရာ့ျပန္၍ ခ်ိဳးခိုင္းလိုက္၏။ တားေရာ့နံပါတ္(၉) ပံုဏၰားဘကြန္း ကပ္ၾက၏။ ေနာက္ျပန္၍ခ်ိဳးခိုင္းျပန္ရာ- နံပါတ္(၇) စစ္ရထားကပ္ၾက ျပန္၏။ ေနာက္ထပ္ျပန္၍ ခ်ိဳးခိုင္းရာ နံပါတ္(၅) ဘုန္းႀကီးကပ္က်ေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ 

ထိုအခါ ေဗဒင္ ေမးသူမိန္းကေလး၏ ေမြးသကၠရာဇ္ျဖင့္တြက္ခ်က္ထားေသာ တြက္ျပင္ကိန္းဂဏန္း မ်ားကိုၾကည့္ရာ ရာဟုသက္ေရာက္ (၂၃၄)တိုင္ျဖစ္ေနေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္နန္းနီလာေအာင္ကုိ ေမးခြန္းတစ္ခုျပန္၍ ေမးျမန္းစစ္ေဆးရေလ၏။

“ဒီိလိုရွိတယ္ သမီးေရ- တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ေဗဒင္ဆရာက ေဗဒင္ေမးသူထံ ျပန္ေမးရတဲ့အေၾကာင္းေတြရွိတယ္။ အခုလည္း အဲ့လိုဘဲ ျပန္ေမးဖို႔ လိုအပ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့  (၁) သမီးတို႔အခုေနတဲ့အိ္မ္ေနာက္ဘက္မွာ ေတာင္ပိုု႔ရွိလား။ (၂) အိမ္၀င္းထဲမွာ ကင္ပြန္းပင္ရွိ ေနလား။ (၃) အိမ္နံပါတ္္မွာ ခုႏွစ္ဂဏန္း ကိုး ဂဏန္းတြဲပါေနလား-ဟု ေမးခြန္းသံုးခုျပန္၍ ေမးရေလေတာ့၏။ 

နန္းနီလာမွာ အိမ္နံပါတ္က (၇၉)ပါ ဆရာ။ သမီးတို႔ေက်ာက္မဲမွာ ေနခဲ့တုန္းက အိမ္ရဲ႕နံပါတ္က (၉၇)ပါ ဆရာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အခုလို ျဖစ္ေနတာကို သမီးတို႔ အံ့ၾသၿပီး ေျပာျဖစ္ေနၾကတာပါ။ သူမစကား ၾကားရလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္မွာ အဘမင္းသိခၤထံ ကၽြႏု္ပ္ေဗဒင္သင္တန္းတက္ေနစဥ္ အဘေျပာျပခဲ့ေသာ ကိန္းဂဏန္း တို႔ရဲ႕ အာနိသင္ကို ေကာင္းစြာျပန္လည္ အမွတ္ရမိေတာ့၏။ အဘရဲ႕ စကားသံမ်ားမွာလည္း ပဲ့တင္ထပ္၍ ပင္ ၾကားေယာင္မိေတာ့၏။

 ထို႔ေၾကာင့္ ဟုတ္ၿပီ ေက်ာက္မဲအိမ္နံပါတ္(၉၇)ဆိုတဲ့ အိမ္မွာ သမီးတို႔ဘယ္ေလာက္ ေနခဲ့သလဲ ဟုျပန္၍ေမးရာ နန္းနီလာမွ သမီးတသက္ပါဘဲဆရာ- အခုမွ ဒီလား႐ိႈးကို ေျပာင္းျဖစ္တာပါ။ အဲ့ဒီအိမ္ကိုလည္း ေက်ာက္မဲမွာ ဒီတိုင္းဘဲ ပိတ္တားခဲ့ပါတယ္။ ရၿပီသမီးေရ ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ လက္ရွိအခု သမီးတို႔၀ယ္လုိက္တဲ့ ဒီလား႐ိႈးအိမ္မွာ ဆက္ၿပီးတာေနသြား။ အဲ့ဒီအိမ္နဲ႕ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူ ေတြဘာျဖစ္ျဖစ္ သမီးတို႔မိသားစု ဘာမွ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆရာအာမခံတယ္။ တာ၀န္ယူတယ္- 

ကၽြႏု္ပ္ေျပာေသာစကားကို နားမလည္ေသာသေဘာျဖင့္ပင္ နန္းနီလာေလးခမ်ာ ျဖစ္ေနေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္မွာ အဘမင္းသိခၤဆံုးမခဲ့ေသာ စကားမ်ားအတိုင္းဘဲ စကားေျပာရင္ ရွင္းေအာင္ေျပာ၊ စာေရးရင္လည္း တစ္ဖက္လူ၊ စာဖတ္သူရွင္းေအာင္ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးဟုပင္ အဘဆံုးမ စကားကိုလည္း ၾကားေယာင္မိေတာ့၏။ 

ဒီလိုရွိတယ္ သမီးေရ ဒီကမၻာေလာကႀကီးမွာရွိတဲ့ကိန္းဂဏန္းေတြ ဟာ အင္မတန္မွဘဲထူးဆန္းတယ္။ မျမင္ရတဲ့အာနိသင္ေတြရွိတယ္။ အခုေတာ့သမီးကို ကိုးဂဏန္းနဲ႔ ခုႏွစ္ ဂဏန္းအေၾကာင္းဘဲ ေျပာျပလိုက္မယ္။(၉)ဆိုတဲ့ဂဏန္းဟာ႐ုပ္ဂဏန္းျဖစ္တယ္။ (၇)ဆိုတဲ့ဂဏန္းၾကေတာ့ စိတ္ဂဏန္းျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္လံုးေပါင္းရင္ သိပ္ကို အာနိသင္ျပင္းတယ္။ (၇၉)ဘဲျဖစ္ျဖစ္ (၉၇)ဘဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္နံပါတ္ျဖစ္ေနရင္ အဲ့ဒီအိမ္မွာေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနသူ ၀ိပႆသနာ တရားအားထုတ္သူတစ္ဦးျဖစ္ေစ၊၀ိဇၨာလမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ကို က်င့္ႀကံသူ တစ္ဦးျဖစ္ေစ ရွိေန တတ္တယ္။ အဲ့ဒီအိမ္မွာေနသူမိသားစု၀င္တစ္ဦးဟာ ေသာတပန္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေတာင္မွ ေျပာလို႔ရတယ္။ 

အဲ့ဒါမွဘဲ အဲ့လုိ (၇၉) (၉၇) အိမ္နံပါတ္မ်ိဳးမွာ ေနလို႔ရတာ၊ ေနျဖစ္တာ၊ သာမန္လူေတြက အဲ့လို(၇၉) (၉၇) အိမ္နံပါတ္မ်ိဳးမွာ ေနလို႔မရဘူး။အဲ့ဒါေၾကာင့္မလို႔ သမီးတို႕က ေက်ာက္မဲအိမ္(၉၇) အိမ္နံပါတ္တုန္းကလည္း ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ရင္ အခုဒီလား႐ိႈးအိမ္ (၇၉)အိမ္နံပါတ္မွာလည္း ဘာမွကို မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ သေဘာထားၿပီး တစ္မိိသားစုလံုးစိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာနဲ႔သာ ေနၾကေပေတာ့-ဟုပင္ ရွင္းလင္းစြာ ေျပာျပလိုက္ရ ေတာ့၏။ 

ထိုအခါ အလံုးစံုေျပာေသာစကားမ်ားအား ေဘးမွထိုင္၍ နားေထာင္ေနသူ ေဒၚအုန္းျမင့္မွာ ဒီလို ဆို ဆရာေစာေစာကေျပာသြားတဲ့ ေတာင္ပို႔ဆိုတာနဲ႔ ကင္ပြန္းပင္ဆိုတာကေရာဆရာဟုပင္ ျပန္၍ ေမးေလ ၏။

ဒီလိုရွိတယ္ ေဒၚအုန္းျမင့္ ကိုယ္ေနတဲ့အိမ္မွာ ေတာင္ပို႔ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က သိုက္ရွိတယ္။ သိုက္ေစာင့္ေတြရွိတယ္။ အဲ့ဒီအိမ္ စီးပြားမတက္ဘူး စသျဖင့္ေျပာၾကတယ္။ အဲ့ဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႕ ဆရာအမ်ိဳးမ်ိဳးက အယူအမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္ၾကတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ 

ကိုယ္ေနတဲ့အိမ္မွာ ေတာင္ပို႔ရွိေနရင္ ကင္ပြန္းပင္ ရွိ မရွိ ၾကည့္ရတယ္။ ေတာင္ပို႔လည္းရွိတယ္၊ ကင္ပြန္းပင္လည္းရွိေနတယ္ ဆိုရင္ သိုက္ရွိေနတာအမွန္ဘဲ။ အဲ့ဒီသိုက္က ဘာသိုက္လည္း အိမ္မွာေနတဲ့ မိသားစုေတြကို ေကာင္းက်ိဳး ျပဳမလား၊ ဆိုးက်ိဳးျပဳမလားဆိုတာေတြကိုေတာ့ ေသခ်ာျပန္တြက္ၿပီး ဆရာက လုပ္သင့္တာလုပ္ေပးရတာ ေပါ့။ အခုဒီက သမီးေလးနန္းနီလာတို႔အိမ္ကေတာ့ သိုက္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ စဥ္းစားစရာမလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔အိမ္ျပႆနာကဟာ အိမ္နံပါတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေသခ်ာေနၿပီေလ- ဟု ကၽြႏု္ပ္မွ ျဖစ္စဥ္မွန္သမွ်ကုိ စဥ္းစားဆက္စပ္၍ အေျဖရွာပံုကို ေျပာျပမွသာလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္ထံေရာက္ရွိလာေသာ ေဗဒင္ေမးသူ နန္းနီလာ ႏွင့္ ေဒၚအုန္းျမင့္တို႔ႏွစ္ဦးသားမွာလည္း ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္သြားၾကေလေတာ့၏။ 

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသူေလး နန္းနီလာမွာ ဒီလိုဆို ဒီအိမ္ကသမီးတို႔အတြက္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပါ့ေနာ္- ေအးေအး ေဆးေဆး ဆက္သြားေန႐ံုဘဲေပါ့၊ ေရာင္းစရာလည္း မလိုေတာ့ဘူး ေျပာင္းစရာလည္း မလိုေတာ့ ဘူးေပါ့ ေနာ္ ဟုေျပာရာ ကၽြႏု္ပ္မွာ မွန္တာေပါ့ကြယ္... ဒီအိမ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေရာင္းစရာေရာ ေျပာင္းစရာပါမလိုဘူး၊ ေအးေအးေဆးေဆးသာေနသြား၊ သာသနာျပဳ၊ၾကရမယ္။ မိသားစုတစ္စုလံုး ဘုရားတရားလုပ္ၾက၊ ငါးပါးသီလကို တစ္အိမ္လံုး တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး တစ္သက္လံုးေဆာက္တည္ဖို႔ သစၥာျပဳသြားၾက၊ သိသိသာသာႀကီးကို ေကာင္းက်ိဳးေပးမဲ့ အိမ္ဘဲ။ 

ကၽြႏု္ပ္စကားၾကားေတာ့ မိသားစုတစ္ခုလံုးအတြက္ ပူပင္ေသာကေရာက္လွ်က္ ရွိသူကေလးမေလး နန္းနီလာမွာ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာႏွင့္ပင္ သူမႏွင့္အတူလာသူ ေဒၚအုန္းျမင့္ႏွင့္ အတူတကြ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕စြာျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္အား ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီးေဗဒင္ေဟာခန္းအတြင္းမွပင္ ျပန္လည္ ထြက္ခြာသြားၾကေလေတာ့သတည္း။

 ေမတၱာ အနႏၱျဖင့္
                                                                                                
  ေအာင္ေကာင္းမြန္ (လား၇ွိုး)



Popular posts from this blog

ကိုးန၀င္း မိုးလင္းမွသိမယ္ အဓိ႒ာန္(မင္းသိခၤ)

ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္သည္ဆိုေသာေဗဒင္(မင္းသိခၤ)

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္ကေျပာေသာသင္၏အေၾကာင္း

“တကယ္ခ်စ္လို႕လား၊ အ​ပျ​ော်တွဲမွာလားတဲ့” (နှင္းအိဝေ)

ပီယသိဒၶိအေဆာင္